Overeenstemming bereiken met de Delphi-methode
De Delphi-methode, een consensusmethode, is een manier om overeenstemming te bereiken over een probleem door steeds opnieuw de vragen te laten beantwoorden door een groep deskundigen.
Interessant voor:
- onderzoekers
- beslissers
Aanbevolen bij:
- verzamelen van nieuwe ideeën en toekomstscenario’s voor het realiseren van een onderzoek
Anders dan bij brainstormen is er bij de Delphi methode geen sprake van directe groepsinteractie. Deskundigen denken individueel na over het probleem. Zij vullen vragenlijsten in en geven feedback op elkaars antwoorden. Dit proces herhaalt zich tot er een deskundig consensus is bereikt en er concrete oplossingen zijn.
De Delphi-methode bestaat uit 4 stappen:
- voorbereiding; onderzoeksvraag, plan van aanpak en randvoorwaarden, samenstellen van groep deskundigen en aanstellen van een groepsleider
- 1e lijst met ideeën en scenario’s, verkregen door brainstormsessies of literatuurstudies
- Delphi-ronden: deelnemers reageren schriftelijk of digitaal op de vragen. Gebaseerd op de feedback en verwijderen van niet-relevante informatie volgt een volgende vragenlijst met daarbij de feedback van de voorgaande ronde. Dan een volgende vragenlijst totdat er overeenstemming is bereikt, meestal 3 ronden
- Analyse van de resultaten.
Eisen aan de deelnemers:
- anonimiteit
- vanuit ervaring, kennis over het onderwerp
- afkomstig uit verschillende groepen (informanten, beslissers, onderzoekers)
Voordelen:
- geen groepsinteractie betekent geen beïnvloeding, positief en negatief
- niet gebonden aan een maximaal aantal deelnemers of groepen
- gestructureerde informatiestroom door verwijderen van niet relevante informatie door groepsleider
- bruikbare informatie door regelmatige terugkoppeling op eigen antwoorden en meningen van de deelnemers
Nadelen:
- bijsturen bij onduidelijkheden via non-verbale communicatie niet mogelijk
- subjectiviteit onderzoeker (groepsleider) bij beslissing of informatie relevant– niet relevant is
- Delphi onderzoek kost veel tijd. Gevolg: soms geen betrouwbare gegevens door snelle, niet goed overdachte antwoorden.
Achtergrond
De Delphi-methodiek is in de jaren '50 en '60 in opdracht van de Amerikaanse luchtmacht ontwikkeld door RAND Corporation, een Amerikaanse denktank. Na de jaren 60 past men de methode toe in andere disciplines om consensus te bereiken over oplossingen voor een probleem. Dit varieert van prognoses en toekomstscenario’s tot het bepalen van beleidsbeslissingen, gebaseerd op de informatie van deskundigen.